Abstract
The aim of this study is to examine the social adaptation factor in terms of some variables within the framework of university students. The study group of the research consists of 371 students, 247 women and 124 men, studying in different departments of Necmettin Erbakan University. Students' ages range from 18-22. The data of the study were obtained by using the "Social Adaptation Self-Assessment Scale" (SASS) to determine the sociodemographic characteristics and adjustment levels of the individuals in the sample. The data were analyzed using Kolmogorov-Smirnov - Mann-Whitney U-Kruskal-Wallis H-t test-Anova Analysis of Variance tests. According to the research results; There was no statistically significant difference between the total scores of the participants according to gender-age group, marital status, number of siblings, class, employment status, education status of parents and their partnership status. It was determined that there is a statistically significant difference between the total scores of the program according to the type of program and the survival status of the parents
References
Akıncı, G., (2007), Engelli Çocuğa Sahip Olan ve Olmayan Babaların Aile İşlevlerini Algılamaları İle Sosyal Uyum Düzeylerinin İncelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi/ Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akırmak, G. ve Dündar, H. (2015). Üniversitede psikolojik danışmanlık el kitabı. F. Yurtseven ve M. Paker (Eds.), Üniversite gençliği döneminin gelişimsel özellikleri ve psikolojik zorluklar içinde (s.17-47). İstanbul: Mega.
Aladağ-Bayrak, Ö. (2012). Meslek yüksekokulu öğrencilerinin akademik ve sosyal uyumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi /Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Edirne.
Allen, J., Robbins, S., Casillas, A. and Oh, I. S. (2008). Third-year college retention and transfer: effects of academic performance, motivation, and social connectedness. Research in Higher Education, 49 (7), 647-664.
Alver, B. (1998). Bireylerin uyum düzeyleri ile empatik becerileri arasındaki ilişkiler (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi/ Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Aras, E. (2015). Üniversite öğrencilerinin kişisel ve sosyal uyum düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi /Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
Asıcı, E. (2017). Yaşam dönemleri ve uyum sorunları. F. Savi Çakar (Ed.), Üniversite dönemi gençliği ve uyum problemleri içinde (s.301-323). Ankara: Pegem.
Avşar, Z. ve Öztürk Kuter, F. (2007). Beden eğitimi ve spor bölümü öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerinin belirlenmesi (Uludağ Üniversitesi örneği). Eğitimde Kuram ve Uygulama, 3 (2), 197-206.
Aydın, E. (2012). Üniversite öğrencilerinin boş zamanlarını değerlendirmeleri ile sosyal uyum ve iletişim becerileri arasındaki ilişkilerin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi/ Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Aydoğmuş, K. (2001). Ana- Baba Okulu. 9.Baskı, Remzi Kitabevi, İstanbul, 101-112.
Ayvalı, M. (2012). İlköğretim 4. ve 5. sınıf öğrencilerinin benlik saygısı ile sosyal uyum düzeyi ilişkisi, Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
Baker, R. ve Siryk, B. (1984). Measuring adjustment to college. Journal of Counseling Psychology, 33, 31-38.
Balcı, T. (1999). Yetiştirme yurdu ile ailesi yanında kalan öğrencilerin kişisel ve sosyal uyum düzeylerinin okul başarılarına etkisi incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Balcıoğlu, İ.(2001). Stres, gençlik, kentleşme, Şiddet. Yeni Symposium Dergisi, 39(1), 49-56.
Baysal, A. (2005). Psikolojik danışma ve rehberlik. A. Kaya (Ed.), Psikolojik danışma ve rehberlikte başlıca hizmet türleri içinde (s.35-51). Ankara: Anı.
Bosc M, Dubini A, Polin V. and ark. (1997) Development and validation of a social functioning scale, the Social Adaptation Self-evaluation Scale. Eur Neuropsychopharmacol, 7 ( Suppl 1): 57-70.
Bostan, S. (1993). 14-15 Yaş Ergenlerinin Uyum Düzeylerinin Ve Ana-Baba Tutumlarının İncelenmesi, Yüksek lisans tezi (basılmamış). Yüksek Lisans Tezi (basılmamış), Ankara Üniversitesi, Ankara.
Çağdaş, A ve Seçer, Z. 2004. Anne Baba Eğitimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
Çelik, M. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Kişisel ve Sosyal Uyum Düzeylerinin Fonksiyonel Olmayan Tutumlar ve Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi. Malatya.
Chen, R. (2008). Financial aid and student dropout in higher education: A Heterogeneous research approach. Higher education: Handbook of theory and research. (Edt: J. C. Smart). New York: Springer Science + Business Media B.V. pp. 209-239.
Cook, S. L. (1995). Acceptance and expectation of sexual aggression in college students. Psychology of Women Quarterly, 19 (1), 81-194.
Doğan, E. (2009). Meslek liselerinde çalışan öğretmenlerin üstbiliş becerileri ile sosyal uyumları arasındaki ilişki (İstanbul Anadolu yakası örneği) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi /Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Dubini A, Bosc M, Polin V and ark. (1997a) Noradrenaline-selective versus serotonin-selective antidepressant therapy: differential effects on social functioning. J Psychopharmacol, 11 (4 Suppl): 17-23.
Dubini A, Bosc M, Polin V and ark. (1997b) Do noradrenaline and serotonin differentially affect social motivation and behaviour? Eur Neuropsychopharmacol, 7 (Suppl 1): 49-55.
Duran, E., Sezgin, F. ve Çoban, O. (2011). Aday Sınıf Öğretmenlerinin Uyum ve Sosyalleşme Sürecinin İncelenmesi. Dumlupınar Üniveristesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31, 463-477.
Dündar, S., Yapıcı, Ş ve Topcu, B. Üniversite Öğrencilerinin Bazı Kişilik Özelliklerine Göre Sınav Kaygısının İncelenmesi1. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 28, Sayı 1 (171-186).
Ekinci Vural, D. (2006). Okul Öncesi Eğitim Programındaki Duyuşsal ve Sosyal Becerilere Yönelik Hedeflere Uygun Olarak Hazırlanan Aile Katılımlı Sosyal Beceri Eğitimi Programının Çocuklarda Sosyal Becerilerin Gelişimine Etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Feenstra, J. S., Banyard, V. L., Rines, E. N. and Hopkins, K. R. (2001). First-year students' adaptation to college: The role of family variables and ındividual coping. Journal of College Student Development, 42 (2), 106-130.
Geldard, K. ve Geldard, D. (2013). Ergenler ve gençlerde psikolojik danışma (Çev. Edt. M. Pişkin). Ankara: Nobel.
Ghartappeh, A. Talepasand, S., Manshaee, G.R., Abolfathi, M., Solhi,M. and Gharatappeh, S. (2015). Relationship between personal and social adjustment with locus of control and gender in intelligent high school student. Iranian Journal of Health Education and Health Promotion, 3 (2),159-165.
Günindi, N. (2008). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden Altı Yaş Çocuklarının Sosyal Uyum Becerileri İle Anne-Babalarının Empatik Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Gunduz, U. H. (2006). Uyum sorunları olan öğrencilerin anne-baba, öğretmen ve kendileri tarafından bu sorunun ele alınış biciminin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yuksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, İzmir, 63, 156-170.
Gürgan, U. (2019). Gelişim Psikolojisi 1. 1. Baskı. Nobel Yayınevi.
Hall, E.M. (2015). Examınıng gender dıfferences and relatıonshıps among facebook usage, personal ıdentıty, socıal ıdentıty, personal-emotıonal adjustment and socıal adjustment (Unpublished Master‟s Thesis). George Mason Üniversity, Fairfax.
Healy D (2000) The assessment of outcomes in depression: measures of social functioning. Contemp Pharmacother, 11(5): 295-301.
İlhan, O. (2015). Üniversite öğrencilerinde, dikkat eksikliği hiperaktivite düzeyleri ile sosyal uyumları ve atılganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Üsküdar Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
İnanç, B. Y., Atıcı, M. K. ve Bilgin, M. (2019). Gelişim Psikolojisi 1. 14. Baskı, Seçkin Yayıncılık. Pegem Akademi.
Jackson, L. M., Pancer, S. M., Pratt, M. W., and Hunsberger, B. (2000). Cognitive complexity of expectations and adjustment to university in the first year. Journal of Adolescent Research, 15, 38-57.
Johnson, B. ve Chrıstensen, L. (2014). Eğitim araştırmaları nicel, nitel ve karma yaklaşımlar (Çev. Ed. Ş.B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi.
Kızılçelik, S. ve Erjem, Y. (1996). Açıklamalı sosyoloji sözlüğü. Konya: Saray Kitabevleri.
Koç, M. (2014). Psikolojik danışma ve rehberlik. M. Güven (Ed.), Psikolojik danışma ve rehberlikte başlıca hizmet türleri içinde (s. 50-68). Ankara: Anı.
Köksal, A. (2000). Müzik eğitimi alma, cinsiyet ve sınıf düzeyi değişkenlerine göre ergenlerin empatik becerilerinin ve uyum düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,18, 99- 107.
Kulaksızoğlu, A. (2004). Ergenlik Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Kumbasar, H. ve Bulut, I. (1997). Uyum bozukluğu tanısı konan üniversite öğrencilerinin aile işlevlerini değerlendirme biçimleri. Yeni Symposium, 35(4): 126-131.
Larose, S. and Boivin, M. (1998). Attachment of parents, social support expectations, and socio emotional adjustment during the high school-college transition. Journal of Research on Adolescence, 8 (1), 1-27.
Napoli, A. and Wortman, P. M. (1998). Psychosocial factors related to retention and early departure of two-year community college students. Research in Higher Education, 39 (4), 419-455.
Özgüven, İ. E. (1992). Üniversite öğrencilerinin sorunları ve baş etme yolları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 5-13.
Pascarella, E. and Chapman, D. (1983). A multi-institutional, path analytic validation of Tinto’s model of college withdrawal. American Educational Research Journal, 20, 87-102.
Pascarella, E. T., Smart, J. and Ethington, C. (1986). Long-term persistence of two-year college students. Research in Higher Education, 24, 47-71.
Paul, E. L. and Brier, S. (2001). Friendsickness in the transition to college: College predictors and college adjustment correlates. Journal of Counseling & Development, 79, 77-89.
Raina P., O’Donnell, M., Rosenbaum, P., Brehaut, J., Walter, S.D., Russell, D., Swinton, M., Zhu B. and Wood (2005). The health and well-being of caregivers of children with cerebral pasly. E. Pediatrics, 15(6): 626-636.
Rickwood, D., Deane, F.P., Wilson, C.J. and Ciarrochi, J.V. (2005). Young people‟s help- seeking for mental health problems. Australian e-Journal fort the Advancement of Mental Health, 4(3), 1-34.
Sezgin, N. ve Akman, S. (2014). 6-12 Yaş Türk Çocukları İçin Sosyal Uyum Ve Beceri Ölçeği. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(3) 2014, 58-79.
Tanrıdağ, R. (1994). Sağlık meslek lisesi öğrencilerinin uyum düzeylerinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim Dergisi, 18(91), 58-84.
Tapmaz, Ç. (2012). Halk Oyunları Çalışmalarının İlköğretim Beşinci Sınıf (10-11 Yaş Gurubu ) Öğrencilerinin Sosyal Uyum Düzeylerine Etkisi, Balıkesir: Balıkesir Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
Tinto, V. (1975). Dropout from higher education: A Theoretical synthesis of recent research. Review of Educational Research, 45, 89-125.
Tinto, V. (1993). Leaving college: Rethinking the causes and cures of student attrition (2nd ed.). Chicago: The University of Chicago Press.
Tinto, V., Russo, P. and Kadel, S. (1994). Constructing educational communities: Increasing retention in challenging circumstances. Community College Journal, 64, 26-30.
Tuncel, M. (2005). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu ile eğitim fakültesi öğrencilerinin kişisel ve sosyal uyum düzeyleri. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi/ Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Turkum, A. S., Kızıltaş A., Bıyık N. ve Yemenici B. (2005). Üniversite öğrencilerinin aile işlevlerinin incelenmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(1): 229-262.
Watts, WJ. (1979). “Deaf childrenandsomeemotionalaspects of learning”, The Volta Review, December, p. 491-500.
Yavuzer, H. (1998). Çocuk Psikolojisi. (Onaltıncı Basım.) İstanbul: Remzi Kitabevi.
Yavuzer, H. (2013). Çocuk ve şuç. İstanbul: Remzi Remzi Yayıncılık.
Yeğen, B. (2008). Ortaöğretim öğrencilerinin sosyal uyumları ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi (Kadıköy ilçesi örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi/ Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.